നമ്മള്‍

തിരിച്ചു നല്‍കാതെയും

നിറഞ്ഞുസ്നേച്ചതി-

നൊരുനാള്‍ നിനക്കെന്‍റെ

വിരല്‍ മുറിച്ചെടുക്കാം.

മുറിഞ്ഞ വാക്കുകള്‍

ചേര്‍ത്തു തുന്നുമ്പോള്‍

നിനക്കു ഞാനൊരു

കവിത കടംതരാം.

കതകടച്ചു നീ

ഇരുള്‍ നിറയ്ക്കുമ്പോള്‍

അകത്തുപെയ്യുന്ന

മഴ ശമിയ്ക്കുമോ?

കിനാവുപോലൊരു

കഥ പറഞ്ഞു നീ

കണ്ണീരളക്കുമ്പോള്‍

ഗൗളി ചിലക്കുമോ?

സത്യം തിരഞ്ഞു നാം

കാതോര്‍ത്തിരിക്കവേ

ശുനകന്‍ കുരച്ചൊച്ചവെയ്ക്കും,

അതിഥികള്‍ പേടിച്ചൊളിക്കും.

ജനലാണ് സത്യമാ

ഇത്തിരി ചതുരത്തില്‍

കാറ്റും വെളിച്ചവും

നാം വരയ്ക്കും.

ഒരു കുഞ്ഞുപൂ നാം തിരയും

ഒരു വരള്‍ച്ചുണ്ട് നാം കണ്ടെടുക്കും.