ചാവേറിന്റെ കെണിയില്
കുരുങ്ങിയതറിയാതെ
ലോകമുറങ്ങുന്ന ഉറക്കം...
എങ്കിലും,
നിദ്രാവിഹീനതയുടെ
വ്യാകുലനിശ്ശബ്ദതയിലേക്ക്
ചവിട്ടിക്കയറുന്ന
ആ കാല്ക്കരുത്ത്
എനിക്ക് കേള്ക്കാം...
ഉപയോഗിക്കുന്നവനല്ലാതെ
ആയുധക്കണ്ണില്
കാഴ്ചയില്ലല്ലോ...
സാത്താന്റെ മനസ്സ്
ഒളിച്ചുകടത്തുന്ന
ശകടം വലിക്കുന്നു,
ചിത്രകാരന്റെ
ഭാവനാ ദൈവങ്ങള്...
ദൈവത്തിന്റെ
തിരുവുടലില്
ചാട്ടവാറിന്റെ
മനുഷ്യചിത്രങ്ങള്...
ആരേ,
ദൈവമെന്ന്
പേരിട്ടുവിളിച്ചു,
ആ തോറ്റ ജന്മത്തെ?
Monday, June 16, 2008
Tuesday, June 10, 2008
സാമൂഹ്യപാഠം
സ്കൂളിന്റെ കുടുസ്സുമുറിയില്
ഊതിവീര്പ്പിച്ച ആകാശം
പണ്ടേ ഓട്ടയായ സ്വപ്നം.
കെടുത്തിയിട്ടും ആറാത്ത സൂര്യന്
അന്നേ എഴുതിയ കുത്തുവാക്ക് .
കുടിച്ചു തീര്ത്ത കടല്
അന്ധന്റെ ഒരു കോപ്പ കണ്ണുകള്.
താഴേയ്ക്കുരുകിവീണ നക്ഷത്രം
അലിഞ്ഞുപോയ
ഇരുളിന്റെ കീറപ്പായ.
ഊന്നുവടിയില്ലാതെ
പിന്നെയും കുചേലയാത്ര.
കക്ഷത്തിലിറുക്കിയ പൊതിയില്
വിയര്ത്ത ഒരുപിടി നോവ്.
നാം പങ്കുവെച്ച പ്രാണവായു
പാറ്റയരിച്ച പുസ്തക താള് .
പള്ളിക്കൂടത്തിലേക്കുള്ള കാലൊച്ചയില്
കൂര്ത്ത കാരമുള്സൌഹൃദം.
എന്നും
തെമ്മാടിക്കുഴിയെടുത്തു കാത്തിരുന്നു,
സാമൂഹ്യപാഠം.
ഊതിവീര്പ്പിച്ച ആകാശം
പണ്ടേ ഓട്ടയായ സ്വപ്നം.
കെടുത്തിയിട്ടും ആറാത്ത സൂര്യന്
അന്നേ എഴുതിയ കുത്തുവാക്ക് .
കുടിച്ചു തീര്ത്ത കടല്
അന്ധന്റെ ഒരു കോപ്പ കണ്ണുകള്.
താഴേയ്ക്കുരുകിവീണ നക്ഷത്രം
അലിഞ്ഞുപോയ
ഇരുളിന്റെ കീറപ്പായ.
ഊന്നുവടിയില്ലാതെ
പിന്നെയും കുചേലയാത്ര.
കക്ഷത്തിലിറുക്കിയ പൊതിയില്
വിയര്ത്ത ഒരുപിടി നോവ്.
നാം പങ്കുവെച്ച പ്രാണവായു
പാറ്റയരിച്ച പുസ്തക താള് .
പള്ളിക്കൂടത്തിലേക്കുള്ള കാലൊച്ചയില്
കൂര്ത്ത കാരമുള്സൌഹൃദം.
എന്നും
തെമ്മാടിക്കുഴിയെടുത്തു കാത്തിരുന്നു,
സാമൂഹ്യപാഠം.
Labels:ഫലിതം, കഥകള്, കവിതകള്
കവിത